2011/11/26

EL COMITÉ INFORMA

Que la actuación y el trato de las Mutuas en la atención sanitaria dejan mucho que desear y que habitualmente priorizan los intereses económicos ante la salud de los trabajadores y trabajadoras es algo que continuamente venimos denunciando los sindicatos.

Esto viene como consecuencia de la, a nuestro entender, grave dejación manifiesta en la atención prestada a nuestro compañero Alberto: quien el día 22 estando en relevo de noche sintiéndose indispuesto fue enviado a la Mutua a Bilbao.

Allí, según él mismo comentó a la vuelta, le realizaron un reconocimiento y como resultado que tenía un cuadro de ansiedad y que ello no era accidente laboral y que porqué había acudido allí.

El trabajador, volvió a trabajar, ya que decía sentirse mejor, lo que fue algo temporal ya que de nuevo comenzó a sentir las mismas molestias y decidió acudir al hospital, tras haberlo comunicado y comentado con varios compañeros de trabajo que le ofrecieron apoyo para acompañarle a lo que respondió que no lo creía necesario, ante lo que se le insistió en que acudiera al hospital directamente al salir de la empresa.

Los hechos que nos fueron comentados por él se comunicaron a la Dirección, Médico de empresa y Servicio de Prevención por medio de correos electrónicos desde varios ámbitos de la empresa en los que se indican el estado en que se le veía y también se conminaba a realizar gestiones inmediatas para conocer y aclarar las circunstancias y que se pusiera el servicio médico en contacto con el trabajador afectado para interesarse por su estado de salud y todo lo concerniente a la actuación de la Mutua que lo denunciábamos y solicitábamos la necesidad de tomar medidas una vez aclarado todo lo acecido.

El día 23 a mediodía nos pusimos en contacto con el médico de la empresa para conocer de lo que él se habría enterado, siendo la respuesta que aún no le había llamado porque al haber estado de noche creía que estaría en cama y lo haría más tarde.

El día 24, nos enteramos que el trabajador está ingresado en cuidados intensivos tras haber sufrido una “grave afección cardiovascular” confirmado por varios compañeros y miembros del comité que contactaron con sus familiares.

Por otra parte miembros del comité también se han puesto en contacto con el médico de empresa, quien aún, no nos ha aclarado todas las circunstancias, aunque sí confirma el inicio de su recuperación pero no hemos obtenido respuesta alguna por parte de la empresa a los correos electrónicos enviado sobre todo éste tema.

Según las últimas noticias, el afectado está recuperándose, de lo que nos alegramos y transmitiremos nuestro apoyo a él y su familia.

Las circunstancias que rodean a éste hecho nos merecen el calificativo de inaceptables y ponen de manifiesto una vez más, tanto la inadmisible actitud y actuaciones habituales de la Mutua y también la precariedad de medios que la empresa dispone para la atención a la salud necesaria en todas las jornadas con presencia de trabajadores y trabajadoras en la empresa y que entendemos habrá que replantarse de una vez por todas.

Por parte del comité vamos a emplazar a la empresa a que nos aporte toda la información al respecto en una reunión urgente, que transmita a la Mutua nuestra denuncia y la empresa la asuma también y valoraremos las medidas a adoptar de cara a denunciar éstos hechos en otras instancias. Abadiño 2011-11-25

2011/11/23

INFORMATZEN

INFORMATZEN


Informatzen honen bitartez, zuzendaritza berri hau sartu zenetik bizi dugun egoera kezkagarri honen aurrean, alarma oihuak jaurti nahi ditugu. Denok gara jakitun, publikoki horrela plazaratu izan dugulako sarritan, bizi dugun antolaketa kaosa, oso ohikoa bihurtu da bezeroa zerbitzatzeko (egiazkoa edo ez, informazioa beraiek bakarrik kontrolatzen dute)eta beraien instalakuntzak gelditzeko arriskua, automobilaren munduan horrek suposatzen duen ospe galtzearekin. Estanpazio beroko instalakuntzaren arazoak (berriak direlako, txarto diseinatuta dagoelako,...) ezin dira antolaketa eza eta lan plangintzaren irizpideak ezkutatzen duen alfonbrak izan. Hilabeteak dira, enpresari UN ezberdinetan langile beharra zegoela ohartarazi diogula baita mantentze zein trokelgintza sailean, zeinetan azpikontratazioa nabarmena den, ukatu egiten zuten, eta bitartean hurrengo egunean langileak sartzen ziren (aurretik komiteari jakinarazi gabe) edo ordu estra pila bat sartzen ziren. Mundu guztiak errealitate hau ikusten zuen bitartean, zuzendaritza hau beraien zenbakietan murgilduta jarraitzen zuen, estandaretan eta paper gaineko planteamenduetan, agerian dagoena ukatuz.



GPSaren ipuin famatua, txinatar ipuin bat besterik ez da. Alde guztietatik porrot egiten duen sistema, arduradunengan neurrigabeko presioa ezartzen duena ( 24 ordutan telefonoari itsatsita enpresako lana koordinatuko duen norbaiten esperoan ), eta langileria bere onetik aterata duena, sarritan zalatu, eta bere ezarpenean azeleragailua jaso dezatela eskatu dugun bezala.Argi eta ozen esan ahal dugu urteetan ezagutu dugun egoera txarrenean aurkitzen garela, Estampaciones Bizkaiaren hamarkadetako bizitza barne.

Gaur egun horrela baldin bagaude, norbaitek pentsa ahal du baldintza hauetan VS20 proiektuari aurre egin ahal diogula?Norbaitek pentsatzen du produkzio normala antolatzeko gai izango direla, eta gainera industrializazioa eta VS20aren piezen doitzea? Agerikoa da zuzendaritza honek hartutako bidearekin ezetz.



Oraindik gogoratzen dugu zuzendaritza berria sartu zenean egindako lehen aurkezpena. Gutxi gora behera honako hauek esan zizkiguten: Estampaciones Bizkaiaren historian 20 urte baino gehiagoko akatsen mukuru bat baino besterik ez zirela, gurea bezalako lan hitzarmena zentzugabekeria zela, garestiak ginela zioten, profesional txarrak eta alperrak ere... Zer espero behar dugu horrelako sarrera egiten duen zuzendaritza batengatik? Basamortuan barna gidatu behar gintuen “mesias”ak beraien ziren... dirudienez amildegira zuzenean.



Baina guzti honetaz aparte, Komitearekiko errespetua eta lan hitzameneko akordioak lur azpia jota daude. Enpresa komitea errespetatzen ez duen zuzendaritza batek ez du langileak errespetatzen. Gauza bat da zuzendaritzari lur hartzeko denbora ematea eta beste bat baimen osoa ematea. Komiteak eta enpresak mahai gainean dituzten gai gehienak ez doaz aurrera edo erdi geldirik daude. Adibiderik argiena mugagabeko kontratuena da.



Orain dela urtebete lan hitzarmeneko mugagabeko kontratuen artikulua ezartzea eskatu genuen, bertan %90 finko izatea ezartzen da. Urte hasieran, akordio bat bilatzeko asmoaz proposamen bat egin genuen, Martxoa eta Urriko hilabeteen batezbestekoa egitea zen horrela langile kopurua ateratzeko eta horren arabera egin beharreko kontratu finkoen kopurua zehazteko(Azaroan burutuko zirenak). Erantzuna denboran luzatu eta gero zuzendaritzak kontratu finko bat bera ere ez dutela egingo esan digu.



Erantzun honen aurrean, langileen batzordeko LABeko kideak mahaitik altxatu gara.



Guzti honengatik, Estampaciones Bizkaiako LABeko sail sindikaletik, enpresa komitearen baitan mobiliazioen hasiera proposatuko dugu (zehaztuko ditugunak) norabide aldaketa sakon bat antolaketari dagokionean, ordezkaritza sindikalaren errespetua eta indarrean dauden akordioen errespetua exijitzeko(mugagabeko kontrataziotik hasita), gure ekintza sindikala langileen eskubideak eta aldarrikapenak lortzean oinarritzen da borroka, indarra eta langilegoaren babesarekin eta ez kanpo bitartekarien bidez, deitu PRECO edo beste aitzaki legal batzuk.



Beti egongo gara hitzegiteko prest, baina zuzendaritza honi, gu hondoratzen usteko prest eta gutaz barre egiteko prest ez gaudela erakutsi behar diogu. Gure esku dago, gure etorkizuna dago jokoan.



Abadiñon 2011ko Azaroaren 23an

2011/11/15

Langileok erabaki, Euskal Herriak erabaki. Azaroaren 20an bozkatu amaiur

Euskal langileriak argi uzi du krisialdiaren hasieratik: mobilizazioak, aldarrikapenak, enpresak hustu eta kaleak bete ditugu. Hiru greba orokor burutu eta bestelako eredu ekonomiko eta sozial bat eraikitzeko premia eta nahia argi utzi ditugu. Euskal langileriak erantzun egin du, bai, eta erakutsi du indarra badaukagula geure herrian bestelako politikak eta bestelako neurriak hartzera behartzeko.

Alternatiba aldarrikatu dugu. Orain da garaia alternatiba hori erreal bihurtzeko.
Espainiar Estatuaren menpekotasun politikoak hondamendia baino ez dakarkigu euskal langileoi, hondamendi ekonomikoa, bai eta eskubide sozial zein laboralen hondamendia ere.

Horrela, Madriletik hurrengo lau urteetan zehar orain arte bezala jarraituko omen dute. Gogoratu behar dugu hiru erreforma inposatu dizkigutela Madriletik krisialdia hasi zenetik, hirurak PVNren babesarekin. Ezetzik bozkatu ere ez zuen egin, nahiz eta euskal langileriak horrela eskatu.

Hauteskundeen atarian zera adierazten dugu, ez dugula nahi inposatu nahi dizkiguten erreforma eta murrizketa berriak inork gure izenean negoziatzea edo inposaketa horiek "leuntzen" ahalegitea, ez alderdi estatalek, ezta neurri horien gestioa goraipatzen duen erregionalismoak ere.

Ez dugu inposaketarik onartzen.

Eredu ekonomiko eta soziala aldatu nahi eta behar dugu. Premia larria da. Eta egin egingo dugu. Baina aldaketa hori ezinezkoa da gure lan harremanak, gure babes soziala, gure negoziazio kolektiboa berton erabakitzea galarazten digun marko juridiko-politikoak itotzen gaituen bitartean.

Madrilen, inposaketa ekonomiko eta sozial horiek ezartzen diren eta muga juridiko-politiko horiek finkatzen diren tokian bertan, euskal langileriak gai ekonomiko eta sozialetan ere erabakitzeko eskubidea daukala aldarrikatu behar da eta, are garrantzitsuagoa dena, batzuek galeriara egiten dituzten adierazpen hutsaletatik harago, bide horretan pausu eraginkorrak egin behar dira.

Horrregatik LABek benetan positibotzat jotzen du Amaiurren iniziatiba, eremu ezkertiar eta abertzalean, alderdikerien gainetik, Madrilen euskal herritarrok erabakitzeko daukagun eskubidea herri moduan defendatzeko.

Lan harremanetarako eta babes sozialerako euskal esparrua defendatzea, hau da, politika ekonomiko, laboral eta sozialak behingoz berton erabaki daitezela borrokatzea, eredu berri bat eraikitzeko aukera zabaltzea dakarkigu euskal langileoi.

Langileok erabaki behar dugu eta Euskal Herrian erabaki behar dugu.

2011/11/10



Zoritxarrez gaurkoan zuengana zuzentzen gara berri txar bat emateko. Zuetariko askok jakingo dozue gure lagun, lankide eta LABeko kide Gorka Uribeetxebarria bart hil zela. 
LABetik  une latz hauetan bat egiten dogu bere famili eta lagunekin eta gure elkartasuna adierazteko biharko Gara egunkarian eskela bat jarri dugu.
Baita ere, jakin ezazue bere aldeko hileta elizkizunak Abadiñoko San Trokaz elizan bihar, ostirala, arratsaldeko 7retan egingo direla.
Estampaciones Bizkaiako LAB
Por desgracia nos dirijimos a vosotr@s para daros una mala noticia. Anoche murio nuestro amigo, compañero y miembro de LAB , Gorka Uribeetxebarria.
En estos duros momentos, desde LAB somos conscientes del dolor de sus familiares y amigos, nos solidaridarizamos con ellos y hemos puesto una esquela en el periodico Gara de mañana.
También, os hacemos saber que el funeral tendrá lugar mañana, viernes, a las 7 de la tarde en la iglesia San Trokaz de Abadiño.
Estampaciones Bizkaiako LAB

2011/11/02

2011ko Urria

Enpresan izandako zorigaiztozko istripu larria gertatu zenetik hiruzpalau aste pasa ondoren, gertatutakoaren eta horren inguruan esan diren eta sortu diren egoeren aurrean LABek egiten duen gogoetak helarazi nahi dizkizuegu.
Denen aurretik, nahiz eta enpresa bitartez edo zuzenean helarazi dugun, gure elkartasuna eta laguntza berretsi nahi diegu hildakoaren sendiari eta larriki zauritutako gure lankideari, eta baita egin diren arreta esku hartzearen ondorioz kaltetuta izan diren lankideei ere.
Legediak exijitzen duen diligentziak  eta  makina paketatzailea martxan jartzeko Osalanek erabakitako premisak esku hartzeari dagokionean ezarri ondoren, makina martxan jarraitzea baimentzen da, honetara behartu zaion enpresakin istripuaren hurrengo egunean:  Makina martxan dagoela sarbidea galarazi (sarbideko eskilaran ate bat ezarriz kontrolatutako giltzarrapo batekin), edozein esku hartze egiteko makina geldirik egongo da, deskonektaturik eta baliabide prebentibo baten presentziarekin( makinaren aginteak ezagutuko dituena eta makina martxan ipintzea galaraziko duena), esparrura kamioilaria sartzen denean, baliabide prebentibo batekin lagunduta izan beharko du eta esparru hori sarbide mugatu bezala ezartzea.
Urriak 6an enpresarekin batzartu ginen, istripuaren barne ikerketa egiten hasteko, bertan, kaltetuen informazioa jasotzeko batzorde paritario bat sortzea proposatu genuen eta onartua izan zen. Astelehena 10, berriro ere enpresarekin batzartu ginen eta bertan ikerketaren beraien txostena aurkeztu ziguten, zeinari gure eragozpenak eta desadostasunak azalarazi  eta sinatzeari uko egin genion. Batez ere, hiru arrazoirengatik: batetik, gizaki alderdia bakarrik azpimarratzen da, beste batetik zuzentze ekintzak orain arte zeudenak jasotzera mugatzen da eta azkenik, makinari  buruzko Osalan eta ikuskaritzako txosten teknikoak ezagutzea gelditzen zaigulako.
Ondoren, Osalan eta lan ikuskaritzarekin bilerak izan ditugu, lehenengoak interesa ipini zutela eta makinaren funtzionamenduari buruz eta bertan eginbeharrekoak nola burutzen ziren inguruan galderak egin zigutela esan behar badugu, lan ikuskaritzari buruz ezin dugu berdina esan ordea. Istripuaren momentu gogorrak gogoraraztera mugatu zen bakarrik, Osalanen txostenara igortzen dela eta onartzen diren ebazpenak nahiko luzatuko direla gogoraraziz.
Denbora guzti honetan, Ertzantzak ere kaltetuak deitu edota beraiengana zuzendu dira, dagokion epaitegiko diligentziarako aitorpena hartzen. Honek ibilbide luzea izango du oraindik eta seguruaski pertsona gehiago izango dira tartean. Honaino egoeraren laburpen txiki bat eta ondoren gure balorazioa helarazi nahi dizuegu:
Lehenik eta behin, gai honetan enpresako oinarrizko arduradun batzuen  jarrera zalatu eta gure haserrea azalarazi nahi dugu, beraien presentzia (gaur egunean ere) faltan bota dugulako, gutxienez enpresa batzordearekin komunikazio eta parte hartze zuzenean, kaltetuei behar den babesa emateko prestutasuna helarazi baziguten ere.
Beste alde batetik, enpresak istripuari buruz egindako ikerketa txostena ulertzen dugu: alde bakarrekoa dela, ez du zio posible bezala antolaketa egoera hartzen eta makina paketatzailean sarritan ematen ziren huts eta trabatzeak ohiko jarduera bezala ere ez; norbera justifikatzekoa  makinaren baldintza teknikoak betetzera heltzen delako eta enpresen koordinaketara, eta  berretsailea arrisku ebaluaketak jasotzen dituen eginbeharrekoen edo konponketen prozedura orokorrera mugatzen delako.
Honen aurrean, eta eskudun erakundeen ikerketa txostenen zain gauden bitartean, ondorengo hausnarketa hau burutzen dugu:
Enpresa logika batetik ikusita aldebakarreko ikerketaren txostenean gure ekarpenak ez jasotzea ulertzen dugu; ez da onargarria makinaren segurtasun gabezi bakar bat ere, ez eta esku hartze eta jarduera prozeduran jasotzen ez diren arriskuak jasotzea, erantzunkizunak sahiesteko helburuarekin eta giza akatsean bakarrik ipiniaz erantzunkizuna.
 Ulertzen dugu horrelako jokabideak barneratzen eta hedatzen badira, laneko osasuna eta segurtasuna langileen erantzunkizuna soilik dela isladatzeko direla, honek enpresako arduradunen partetik osasuna eta segurtasun arloan gain hartze eza eta ez betetzea ekartzeko arriskua dauka eta  ezarri behar diren neurriak hartzeko, legediak ezartzen duen moduan, giza akatsengatik sortu ahal diren kalteak sahiesteko.
Konpon ezinezko  istripu larri honen moduko gertaerak, murgilduta gauden antolaketa nahaspilatu honetan,enpresa honetako segurtasuna eta osasuna non gelditzen de agerian usten dute, denen gainetik emaitzei lehentasuna ematen dien lan baldintzen aldaketak erabakitzen dira antolaketa sistema baten ondorioz eta honek istripuetan islada dauka, sarritan, legedia, prozedurak eta enpresan dauden organoak alde batera utziz.





Iragan astean, 6. Lerroan VWeko piezen errekuperazioa dela eta, berriro gelditu da agerian  antolaketa anabasa, honetan larriak iruditzen zaizkigun gertaerak izanik eta enpresari horrela helaraziak. Alde batetik, enpresan dauden prozedurei uko eginez eta inplikatu eta beharrezkoen alde guztiekin kontsultatu gabe lan metodo bat egin da, eta bestalde, komieniotik at azpikontrata bat ekarri da enpresako iharduera  berezkoen lanak egiteko.
Empresarengana azalpenak eskatzen aurkezterakoan, ,hasera batean erabakiak pertsonalgoak zein prebentzio zerbitzuak ezer jakin gabe hartuak izan zirela esan. Horrek ez dizkie erantzunkizunik  salbuetsi.
Gestioak era ausart eta ezarritako arau guztien gainetik egiteaz gain, langilegoari, beste behin, ondoeza sortu dizkiote, produkzioa beste helbururik ez duen erabakiak hartzeagatik, hoiek sortzen dituzten arrisku gehigarriak kontuan izan gabe. 
Azpikontratako langileak agertu ziren lanera atsedenezko 12 orduak errespetatu gabe; lan metodoa betetzeko bitartekoak arriskuak dituzte ez dutelako gutxienezko baldintzak betetzen; metodoa egun batetik bestera aldatua izan zen ekintza sindikalaren ondorioz egindako bileren ondorioz, zeinetan Pertsonalgo arduraduna, Kalitatea, Metodoak, Ekoizpena, Prebentzioa eta 6. Lerroko langileek parte hartu zuten, hauei metodoa azaldu zitzaielarik eta beraien kexa eta proposamenak azaltzeko aukera izan zituztelarik.
Arduradunek esan zutenez, metodo hau probisionala beharko zen eta errekuperazioa lerrotik kanpo egitea eta baldintza hobeagoetan egitea da helburua. Esandakoa betetzea espero dugu eta horretarako jarraipena egiten jarraituko dugu beti kaltetuen iritzi eta ekarpenak jasoaz.
Enpres